Η κατάργηση των δασμών του άρθρου 232 στο αλουμίνιο και η μη επιβολή νέων φόρων μπορεί να προσφέρει εύκολη ανακούφιση στους Αμερικανούς ζυθοποιούς, τους εισαγωγείς μπύρας και τους καταναλωτές.

Για τους καταναλωτές και τους κατασκευαστές των ΗΠΑ - και ιδιαίτερα για τους Αμερικανούς ζυθοποιούς και τους εισαγωγείς μπύρας - οι δασμοί αλουμινίου στην ενότητα 232 του νόμου για την επέκταση του εμπορίου επιβαρύνουν τους εγχώριους κατασκευαστές και τους καταναλωτές με περιττό κόστος.

Για τους λάτρεις της μπύρας, αυτά τα τιμολόγια αυξάνουν το κόστος παραγωγής και τελικά μεταφράζονται σε υψηλότερες τιμές για τους καταναλωτές.

Οι αμερικανικές ζυθοποιίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από φύλλα αλουμινίου για να συσκευάσουν την αγαπημένη σας μπύρα. Περισσότερο από το 74% του συνόλου της μπύρας που παράγεται στις ΗΠΑ συσκευάζεται σε κουτιά ή μπουκάλια αλουμινίου. Το αλουμίνιο είναι το μοναδικό μεγαλύτερο κόστος εισροής στην αμερικανική παραγωγή μπύρας και το 2020, οι ζυθοποιοί χρησιμοποίησαν περισσότερα από 41 δισεκατομμύρια κουτιά και μπουκάλια, με το 75% να είναι από ανακυκλωμένο περιεχόμενο. Δεδομένης της σημασίας της για τη βιομηχανία, οι ζυθοποιοί σε εθνικό επίπεδο - και οι περισσότερες από δύο εκατομμύρια θέσεις εργασίας που υποστηρίζουν - έχουν επηρεαστεί αρνητικά από τους δασμούς αλουμινίου.

Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, μόνο 120 εκατομμύρια δολάρια (7%) από τα 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια που έχει καταβάλει η αμερικανική βιομηχανία ποτών σε δασμούς έχουν πραγματικά πάει στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. Τα ελαιοτριβεία των ΗΠΑ και τα χυτήρια των ΗΠΑ και του Καναδά ήταν ο κύριος αποδέκτης των χρημάτων που αναγκάστηκαν να πληρώσουν οι αμερικανικές ζυθοποιίες και οι εταιρείες ποτών, λαμβάνοντας σχεδόν 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια (93%) χρεώνοντας τους τελικούς χρήστες αλουμινίου με τιμή που επιβαρύνει τους δασμούς ανεξάρτητα από το θέμα. το περιεχόμενο του μετάλλου ή από πού προήλθε.

Ένα ασαφές σύστημα τιμολόγησης για το αλουμίνιο γνωστό ως Midwest Premium προκαλεί αυτό το πρόβλημα και το Ινστιτούτο Μπύρας και οι Αμερικανοί ζυθοποιοί συνεργάζονται με το Κογκρέσο για να βοηθήσουν να ρίξουν φως στο γιατί και πώς συμβαίνει αυτό. Ενώ εργαζόμαστε χέρι-χέρι με ζυθοποιούς σε όλη τη χώρα, η κατάργηση των τιμολογίων του άρθρου 232 θα παρείχε την πιο άμεση ανακούφιση.

Πέρυσι, οι διευθύνοντες σύμβουλοι μερικών από τους μεγαλύτερους προμηθευτές μπύρας της χώρας μας έστειλαν επιστολή στη διοίκηση, υποστηρίζοντας ότι «τα τιμολόγια αντηχούν σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού, αυξάνοντας το κόστος παραγωγής για τους τελικούς χρήστες αλουμινίου και επηρεάζοντας τελικά τις τιμές καταναλωτή». Και δεν είναι μόνο οι ζυθοποιοί και οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία μπύρας που γνωρίζουν ότι αυτοί οι δασμοί κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.

Πολλοί οργανισμοί έχουν δηλώσει ότι η επαναφορά των δασμών θα μείωνε τον πληθωρισμό, συμπεριλαμβανομένου του Progressive Policy Institute, το οποίο είπε, «οι δασμοί είναι εύκολα οι πιο οπισθοδρομικοί από όλους τους φόρους των ΗΠΑ, αναγκάζοντας τους φτωχούς να πληρώνουν περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο». Τον περασμένο Μάρτιο, το Peterson Institute for International Economics δημοσίευσε μια μελέτη που συζητούσε πώς μια πιο χαλαρή στάση στο εμπόριο, συμπεριλαμβανομένης της στοχευμένης κατάργησης των δασμών, θα βοηθούσε στη μείωση του πληθωρισμού.

Οι δασμοί απέτυχαν να εκκινήσουν τα χυτήρια αλουμινίου της χώρας παρά τα απροσδόκητα χυτήρια της Βόρειας Αμερικής που λαμβάνουν από αυτά, και δεν κατάφεραν επίσης να δημιουργήσουν τον σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας που είχαν αρχικά υποσχεθεί. Αντίθετα, αυτοί οι δασμοί τιμωρούν τους αμερικανούς εργαζομένους και τις επιχειρήσεις αυξάνοντας το εγχώριο κόστος και καθιστούν δυσκολότερο για τις αμερικανικές εταιρείες να ανταγωνιστούν τους παγκόσμιους ανταγωνιστές.

Μετά από τρία χρόνια οικονομικής ανησυχίας και αβεβαιότητας - από τις ξαφνικές αλλαγές της αγοράς σε κρίσιμες βιομηχανίες που επηρεάστηκαν από τον Covid-19 έως τις συγκλονιστικές περιόδους πληθωρισμού του περασμένου έτους - η υποχώρηση των δασμών του άρθρου 232 στο αλουμίνιο θα ήταν ένα χρήσιμο πρώτο βήμα για την ανάκτηση της σταθερότητας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών. Θα ήταν επίσης μια σημαντική νίκη πολιτικής για τον πρόεδρο που θα μείωνε τις τιμές για τους καταναλωτές, θα ελευθερώσει τους ζυθοποιούς και τους εισαγωγείς μπύρας της χώρας μας να επανεπενδύσουν στις επιχειρήσεις τους και θα προσθέσει νέες θέσεις εργασίας για την οικονομία της μπύρας. Αυτό είναι ένα επίτευγμα για το οποίο θα σηκώναμε ένα ποτήρι.